วรุณชาดก ชายหนุ่มผู้เกียจคร้าน กับต้นกุ่ม

“ผู้ใดเกียจคร้าน ย่อมประสบกับความเดือนร้อนเสียหาย” เมื่อศิษย์เกียจคร้านไม่ใส่ใจคำเตือนของอาจารย์ วันหนึ่งถึงสั่งให้ออกไปเก็บกิ้งไม้แห้งในป่ามาทำฟืน เพื่อน ๆ ต่างกระตือรือร้นช่วยกัน แต่ศิษย์จอมขี้เกียจกลับอู้งาน ครั้งเห็นต้นกุ่มกำลังผลัดใบ ก็เข้าใจผิดคิดว่าเป็นไม้ยืนต้นตายกระหยิ่มใจว่าหาฟืนได้โดยง่าย จึงแอบนอนหลับใต้ต้นกุ่ม เพื่อน ๆ พากันแบกฟืนกลับ แต่จอมขี้เกียจยังหลับอยู่ เมื่อถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมาก็รีบปีนป่ายขึ้นไปบนต้นกุ่มและหักกิ่งไม้โดยไม่ทันระวัง จึงถูกปลายไม้ดีดตาเข้าอย่างจัง